İç Mimarlık Eğitiminde Biyomimikrinin Rolü ve Strüktürel Biçimler

Özet

Biyomimikri, doğanın tasarım prensiplerini ve süreçlerini taklit ederek insan yapımı sistemlerin geliştirilmesini amaçlayan bir yaklaşımdır. İç mimarlık eğitiminde, biyomimikrinin uygulanması, öğrencilerin yaratıcı düşünme becerilerini geliştirmelerine ve sürdürülebilir tasarım çözümleri oluşturmalarına olanak tanımaktadır. Bu yaklaşım, doğal sistemlerin estetik ve işlevsellik açısından ilham verici özelliklerini iç mekân tasarımına entegre etmeyi hedefler. Bu kapsamda çalışma Selçuk Üniversitesi Mimarlık ve Tasarım Fakültesi İç Mimarlık bölümü 3. Dönem müfredatında zorunlu ders olarak yer alan Strüktür Bilgisi kapsamında uygulanan ders içeriğini incelemektedir. Ders kapsamında yapının taşıyıcı sistem elemanları kolon, kiriş, döşeme, temel çeşitleri hakkında bilgileri verilmiş ve biyomimikri tasarım yaklaşımının tasarım sürecine katkısı, strüktürel sistem ve kabuk oluşumunun safhaları incelenmiştir. Çalışmada amaç öğrenciler biyomimikri prensiplerini kullanarak, doğadaki yapılar ve organizmaların strüktürel özelliklerini analiz edip, kendi projelerinde tasarım sürecnin ana hatlarını oluşturmasıdır. Biyomimikri kavramı, iç mimarlık eğitiminde yenilikçi ve sürdürülebilir strüktürel biçimlerin geliştirilmesine katkıda bulunarak, doğa ile uyumlu tasarım anlayışını benimsemelerine yardımcı olmaktadır. Çalışma kapsamına İç mimarlık 2. Sınıf öğrencilerinin, Strüktür Bilgisi dersi kapsamında proje stüdyosunda çalıştıkları iç mimari projelerine kabuk ve taşıyıcı sistem oluşturulması istenmiştir. Çalışma sonucunda ortaya çıkan farklı kabuk oluşumları ve doğanın tasarım sürecine olan etkisi öne çıkarılmıştır. Bu çalışma biyomimikri kavramının tasarım sürecinde etkisine yönelik bir örnek oluşturması ve literatüre katkı sağlaması beklenmektedir.